آکوردهای محمد زارع

وقتی رفتی باز هوا بد شد هر چی غم بود جلو پام سد شد ماهو از نگاه من دزدید ابری که از آسمون رد شد گلها پژمردن وای گلها مردن شاخه هاشون زیر پا خم شد ابرها باریدن دلها پوسیدن روزگار من پر از غم شد این دلم مرده بسکه آزرده بسکه غصه تورو خورده بی خبر مونده از همه رونده قاصدک خبر نیاورده دی

رو در و دیوار این شهر همش از تو یادگاره توی این کوچه ی تاریک منو تنها نمی ذاره یاد حرفای قشنگت که تو قلبم لونه می کرد یاد دلتنگی چشمات که منو بهونه می کرد می زنه آتیش به جونم پس کجایی مهربونم آخه من ترانه هامو واسه ی کی پس بخونم دل من هواتو کرده آخ کجایی نازنی

خواب دیدم از تو دور شدم وای که عجب خواب بدی گفتم بیا با هم بریم گفتی که راهو بلدی هرچی صدات کردم نرو اما به جایی نرسید یکی یه جا فریاد میزد دیوونه از قفس پرید صبح که رسید بیدار شدم دیدم یه نامست روی در نوشته بودی که سلام مدتی و میرم سفر بغضی نشست توی گلوم خوابم یا