آکوردهای حمید هیراد

دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن چون خمشان بی گنه روی بر آسمان مکن باده خاص خورده ای نقل خلاص خورده ای بوی شراب میزند از سر و از دهان تو دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکن چون خمشان بی گنه روی بر آسمان مکن باده خاص خورده ای نقل خلاص خورده ای بوی شراب میزند از سر و از دهان تو همینم مونده که

ترک ما کردی برو هم صحبت اغیار باش یار ما چون نیستی با هرکه خواهی یار باش ای دل غم دیده ی من تا سحر بیدار باش تا ابد تکرار در تکرار در تکرار باش عمر مرا گرفت گیسوی کافرش وقتی جوون بودم مردم به خاطرش حسم شبیه اون راه آهنیه که عاشق شده ولی رفته مسافرش جنجال رویش را تمام شهر میبینند اما کنار من نقاب دی

تو تمنای منو یار منو ای جان منی پس بمان تا که نمانم به تمنای کسی تو خودت روح و روانی تو آرامش جانی پس بمان تا که نمانم به تماشای کسی به تماشای کسی شوریده ی و آزرده دل بی سرو پا من در شهر شما عاشق انگشت نما من دیوانه تر از مردم این شهر اگر هست جانا به خدا من ب

میرقصیدم میچرخیدم نگاه گیرای تو را میدزدیم میچرخیدم هی میرقصیدم نفس نفس به دور تو میپیچیدم مینشینی به برم امانم ببری نظر کنی به حال من زمانم ببری آمده ای دلبر من روانم ببری دل یکی یار یکی دل یکی دلدار یکی دل دیوونه ی من عاشق دیداره یک آی دل دیوونه ی من عاشق دیداره یکی

گر با دگران سحر کنی وای بر من از کوی دگر گذر کنی وای بر من چه آشوبی شوم هر دم که دل میبری از هرکس چه جنجالی به پا کردی تو در این قلب دلواپس چه جنجالی به پا کردی تو در این قلب دلواپس انفرادی شده سلول به سلول تنم خود من در خود من در خود من زندانیست

عاشقتر از آنم که دمی خام شوم من با بوی سر زلف تو آرام شوم من عاشقتر از آنم که تو را یار بدانم من عاشقمو جز تو خریدار ندارم راهِ مرا اشاره شو ای همه آرزوی من نازترین خلق جهان نشسته رو به روی من جان مرا بهانه شو مستی عاشقانه شو جان من و نگار من در دل من ترانه شو مجنون شیدا منم عاشق لیلا منم سرسپرده و اسیر اون نگاه زیبا مجنونم و شیدا و منم عاشق لیلا منم سرسپرده و اسیر اون نگاه زیبا

یارم ای یار یار مینشینم با تو و دورت حصار میکشم ناز چشمان تو را بی اختیار میکشم مینشینی پیش مهتاب و تو ناز میکنی کام این دیوانه را هر شب تو باز میکنی نیمه ی جانم ای نیمه ی جانم چه حالی دارم امشب روح و روانم آرام جهانم هواتو دارم امشب نیمه ی جانم ای نیمه ی جان چه حالی دارم امشب روح و روانم آشوب زمانم چه یاری دارم امشب بارم ای یار یار بارم یار ای یار

یه چال روی گونه دو ابروی کمونت دلمو میکشونه روز وصالمونه آره روز وصالمونه عشقی که بینمونه آره مال هردومونه میگذره این زمونه عشقه فقط میمونه عشقه فقط میمونه ای وای ای وای من دلبر زیبای من من به تو مینازم ای وای ای وای من مستی دنیای من من به تو میبازم خوشبختم از

با عشق تو از مردم این شهر بریدم آهو جان تو خوش خط و خالی و منم ندید بدیدم آهو جان زانو زدم رو به روی تو تا ببینی هستم آهو ساغر به دستم امشبو تا ببینی مستم آهو آهوی منی جون منی تویی قرار منو آتش بزن امشب دلمو بیا و خانه نرو احساس منی یاس منی تویی بهار منو آتش بزن امشب دلمو بیا و خانه نرو

من در طلب کوی تو و موی توام یار من بنده مست و پر هیاهوی توام یار ای خوب تر از خوب تر از خوب تر از یار این عاشق سر به زیر دیوانه بدست آر بارون که میباره تورو یادم میاره نازنین ای خوب خوب ای خوب من حال و هوای من ببین معشوقه ی محبوب من ای یار شهر آشوب من ای خوب خوب ای خوب من مطلوب من مطلوب من … بارون که میباره تورو یادم میاره تو گرفتا

آرام جان از عشقمان چیزی نمانده دوری تو جان مرا به لب رسانده! بی آشیان از غم تو ویرانم در این هوا بغضی پر از تکرارم در این هوا بغضی پر از تکرارم آرام جانم میرود از سینه جانم میبرد آتش و خاکستر شدم آخر نماندی باران عذابم میدهد دریا عذابم میدهد { از ماه تنه

ساده از دست ندادم دل پر مشغله را تا تو پرسیدی و مجبور شدم مسئله را عشق آن هم وسط نفرت و باروت و تفنگ دانه انداخت و از شرم ندیدم تله را عشق آن هم وسط نفرت و باروت و تفنگ دانه انداخت و از شرم دانه انداخت و از شرم دانه انداخت و از شرم ندیدم تله را دهه شصتی دیوانه ی یک بار عاشق

دیر کردی ببین از زندگی جا ماندم دیر کردی زمین خوردم و تنها ماندم دیر کردی حسرتت هر لحظه بر بادم داد دیر آمد در برم تا گفتم ای داد ای داد من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره من میرم امشب خنده هام از خاطرت میره من میرم امشب تازه میفهمی دلت گیره من میرم امش

مثل هر شب هوس عشق خودت زد به سرم چند ساعت شده از زندگیم بی خبرم از همان جاده که تو رفتی و من ماندم و من بین این قافیه ها گم شدم و در به درم در به درم بسته بسته کدئین خوردم و خوابم نگرفت بسته بسته کدئین خوردم و خواب نگرفت پدر عشق بسوزد که در آمد پدرم بی تو دنیا به درک

یارم ای یار یار مینشینم با تو و دورت حصار میکشم ناز چشمان تو را بی اختیار میکشم مینشینی پیش مهتاب و تو ناز میکنی کام این دیوانه را هر شب تو باز میکنی نیمه ی جانم ای نیمه ی جانم چه حالی دارم امشب روح و روانم آرام جهانم هواتو دارم امشب نیمه ی جانم ای نیمه ی جان چه حالی دارم امشب روح و روانم آشوب زمانم چه یاری دارم امشب بارم ای یار یار بارم یار ای یار یار

گر جان به جان من کنی جان و جهان من تویی سیر نمیشوم ز تو تاب و توان من تویی نظری به حاله ما کن تا روم به سمت کویت دیوانه تر از دلم نیست تا شود اسیر رویت شوخیه مگه بذاری بری نمونی تو یار منی نشون به اون نشونی شوخیه مگه دلو بزنی به دریا عاشقی کنی پرسه نزنی تو شبها شوخیه مگه بذاری بری ن

وای اگه بارون بزنه دلم میخواد واسه ی دلت بمیرم وای اگه بارون بزنه هوایی میشم بهونتو میگیرم دل بریدن از تو دیگه کار من نیست دلبری به جز تو دیگه یار من نیست دل بریدن از تو دیگه کار من نیست عاشقی نکردن تو مرام من نیست عاشق اون نم نمای بارون شدم که شبا میباره رو ناودون عاشق اون وقتیم که زل میزنم به عکست کنار گ

بچرخا در برم بچرخا در برم رقص کنان گو مرا مستم کنو هی مرا مستم کنو نعره زنان گو کو به کو آمده ام مو به مو آمده ام تار گیسوی تو دیدم سمت او آمده ام دل ای دل ای دل ای دل ای دل ای دل ایمان مرا عقل مرا هوش مرا برد چشمان تو دل داده او گشتمو می کشد مرا خم ابروی تو سر به سر دل من

به چه دلواپسی نابی به سرم زده بی خوابی صبرم شده لبریز کجایی چه دل آشوبه ی جذابی در این شب مهتابی در تاب و تبم تا تو بیایی به چه دلشوره زیبایی در خلوت و تنهایی دل در دل من نیست کجایی به دل افتاده که می آیی نزدیک همین جایی به به چه حس و حال و هوایی ای وای از عشق سخته وصفش

نبسته ام به کس دل نبسته کس به من دل منه عاشقتر از من ماندم ساحل به ساحل هی نبسته کس به من دل نبسته ام به کس دل منه عاشقتر از من ماندم ساحل به ساحل ای با وفای بی وفای قلبه من کجایی امان امان امان از این عشقو غم جدایی ای تو غریبو آشنای قلبه من کجایی امان امان امان از این عشقو غم جدایی ای با تواماا ای تو که از دست دلم بریدی ای با تواماا ای تو که رفتی و منو ندیدی ای با توام ای عشقه من با توام ای یار من ای یار بی دلدار من ای محرمو غمخوار من با توام ای عشق با توام ای عشق ای با توام ای

دست بر سر میزنی دنبال ساقی آمدی آمدی آشفته و مجنون و یاقی آمدی بر در میخانه ها هر دم گدایی میکنی تا به مسجد میرسی با ما خدایی میکنی ایمان خود را سر بریدی دل به دریا میزنی یوسف خود را باختی و سر به صحرا میزنی به سرم زده حالتو امشب خوب کنم تا صدام بزنی و بگی من خوب شدم به سرم زده حالتو امشب جور کنم تورو از غم عالم و آدم دور کنم کارت که لنگه میگی خدا قشنگه کارت تموم شه میگی دلش چه سنگه آوردمت در این جهان خود را کِشاندی در قفس

گفتم بیا ای ماه من ای روز و شب همراه من تنها و غمگینم مکن رسوا تر از اینم مکن عشق تو شد دنیای من پنهان پیدای من مجنون شدم بازم مکن ای نازنین نازم مکن حال و هوای این دل خرابمو میدونی تو پای حرفای دل عاشق من میمونی تمام سرمستی دنیای من اون چشماته ق

ای جان عجب قد بلندی داره یارم ای جان چه گیسوی کمندی داره یارم ای جان که این دل میره واسش این دل میره واسش آخ ای جان دلم میمیره واسش ای ای جان دلم میمیره واسش ای دلربای من شیرین ادای من قربون تو برم الهی باوفای من عاشق تر از دلم هیچ دلی نمیشه به تو وابسته تر شدم دیوونتم همیشه ای دلربای من شیرین ادای من

گفتم که شبی سوی خدا برگردم از پیچ و خم راه خطا برگردم نزدیک تر از حبل ورید است به من بی او که نرفتم کجا برگردم بی او که نرفتم کجا برگردم با عشق اگر غرق نشاطم کردند با عقل دچار احتیاطم کردند تا اینکه قدم به راه کج بگذارم ابروی تورا پل صراطم کردند ابروی تورا پل صراطم کردند سلطان جهانی و به خود مینازی بازار بهشت و دوزخت میسازی من گرمی بازار تورا میخواهم

هرچه که از عشق گفتی عاقبت انکار کردی مگه تو مرهم نبودی تو مرا بیمار کردی آرزوهایم برایت همگی نقش بر آب شد تک تک خاطره هایت بی تو حسرت و عذاب شد هرچه ماندم خبری از تو نیامد من از این بی خبری پیرم درآمد هرچه ماندم دلبر روزای شیرین تو نیامدی و من صبرم سر آمد کاش میدیدی که بی تو من چه دردی میکشم هر ک

خدا کنه که همیشه، یکی عاشقِ یکی شه بدون عشق مگه زندگی میشه؟ نه نمیشه نه نمیشه خدا کنه که برای دلم بمونی همیشه بدونِ تو مگه زندگی میشه؟ نه نمیشه، نه نمیشه از راه به دَرم کرده نگاهِ تو خدا میداند ما قسمتِ هم هستیم عشقِ من خدا میخواهد از راه به دَرم کرده نگاهِ تو خدا میداند ما

بمون کنارم که دلم هر لحظه از من تو رو میخواد من انقد عاشقم توام   قبل از تو رو یادم نمیاد   آروِم جونم، خانوم خونم ماه قلبم چه خوبه اومدی و   پیدا شدی توو راه قلبم دنیامو دستِ تو دادم به موقع رسیدی به دادم دیگه بهتر از این نمیشه دل به تو دادن دنیامو دستِ تو دادم

دلتنگ چهره ای هستم که نمیدانم خاک با او چه کرده است کس در این شهر مرا شکل تو عاشق نکرد گفته بودم هر کجایی سمت قلبم برنگرد حال و روزم بعد تو رنگی از سابق نداشت هر که آمد روی قلبم رد پایش جا گذاشت خدا نکند ابری بگیرد خدا نکند باران ببارد خدا نکند اشکی بلغزد خدا نکند قلبم بلرزد

نهایتا تو هم یه شب مثل همه جا میزنی نهایتا میشکنه بغضت حرفمو هرجا بزنی نهایتا یه شب دو شب دلم برات تنگ بشه نهایتا یه روز دو روز نباشی دل سنگ میشه دله دیگه تنگ میشه نباشی از سنگ میشه دور کسی بگرد که دور کسی نگرده واسه کسی بخند که با دگرون نخنده عشق کسی نشو که عشقو دوره کرده دور کسی بگرد که دور کسی نگرده واسه کسی بخند که با دگرون نخنده

از بس که گلی و بی نظیر خب به چشمم اومدی حق بده عاشقت بشم وقتی با من قدم زدی مث بارون نم نم اومدی به قلب تشنه ام زدی قدم گذاشتی رو چشم گلی خانم خوش اومدی خانم گل من دیوونه ی بی طاقت کم تحمل میریزم سر راهت سبد سبد سبد گل آی خانم گل خانم گل من دیوونه ی بی طاقت کم تحمل میریزم سر راهت سبد سبد سبد گل آی خانم گل سعدی میشم این باغو گلستون کنی واسم خیام زمانه ام به تو پرته حوا

دریا بی شما مگه دریا سابق میشه یه قلب بی پناه و خسته لب دریا آخ مگه عاشق میشه دریا منو یادت بمونه که باهات قراری داشتم دریا یه شب قلبمو اینجا لب ساحل پیش تو تنها گذاشتم دریا منو یادت میاد خودمو بی تو جا گذاشتم دریا اومدم اومدم اومدم باز تنهام دریا اومدم ببرم ببرم همه غم هام

دنیا دنیا از آرامش چشمان تو لبریزم عزیزم دریا دریا از این عشق پُر آوازه به پای تو بریزم تو لب تر کنی من شاعر چشمان تو میشم فقط یار تو میشم گرفتار تو میشم لب تر کنی من شاعر چشمان تو میشم فقط یار تو میشم گرفتار تو میشم خوش به حالم که یار اومده باز اومده میخواد محرم و یارم بشه همه کس و

دست مزن دگر به این روح ساده ی زخمی از تو چه پنهان که توام حال مرا نفهمی کشتم خودم را که مداوا کنمش به سختی من آمدم تو رفتی من آمدم تو رفتی ... گفتم مرا صدا مزن خسته ی روزگارم گفتم بگم عاشقتم تو میری از کنارم گفتی که یک قدم بیا من میدوم به سویت من آمدم تو رفتی من آمدم تو رفتی ... رفتی برات سخت نیست چه آ

دل واسش تنگ باشه و تو دلت جنگ باشه و دلت بخوادش نشه ببینیش دل پریشون باشه و توی تهرون باشه و بری سراغش نشه ببینیش بری سراغش نشه ببینیش ... امون از این عشق که منو دیوونه کرده از این خیابون این شهر بی جون که همش باعث درده عشق تو با من چه کرده ... نفرین به این دل که دیگه عاقل نمیشه

دنیارو مبهوت میکنم؛وقتی سکوت میکنم… از انقلاب عاشقی دارم سقوط میکنم! یکی میگه عاشقت باشم عاشقت باشم و باشمو باشمو باشم! یکی میگه با تو بد باشم سرد و تنها شم! باشمو باشمو باشمو باشم… کودتا کن نگاه کن مرا نازنین! رفتنت عاشقت را زند بر زمین… کودتا کن صدا کن مرا بهترین ! رفتنت عمر من را گرفته ببین…

با تو به هرجا برسم دوست دارم با تو جهنمم برم دوست دارم دوست دارم بشی یکی یه دونه ی دل من دوست دارم بشی محرم قلب خودم دوست دارم آره تورو دوست دارم پشت ما حرف زیاده ولی حرف من تویی مگه حق گرفتنی نیست دیدی حق من شدی قلب من سهم کسی نیست آخه عشق من تویی پشت ما حرف زیاده ولی حرف من تویی مگه حق گرفتنی نیست دیدی حق من شدی

وقتی کلاغی روی شانه ام نشست آن دم که باغبان زد و پایم شکست دیدم که یک ارزن نمی ارزم دگر ای باغبان بی وفا رفتم ز دست یک روز ما در مزرعه جا و مکانی داشتیم افسوس امروز که ما را در حصاری کاشتی ای باغبان بی وفا ما هم خدایی داشتیم یک روز ما در مزرعه قول و قراری داشتیم از طعنه ی نامردمان خود را سوا میداشتیم ای باغبان بی وفا ما هم خدایی داشتیم ای خدا باغبان زخم ما را ندید ای خدا باغبان دست ما را برید ای خدا این مترسک به آخر رسید

حواسم نبود و نفهمیدم ناگهان دیدم عاشقت هستم حواست نبود و نفهمیدی در همان یک دم دل به تو بستم با تو دلم را میزنم به دریا دست تورا نمیدهد دست من از دست با من تنها نفس نفس بمان بمان که بی تو قلبم یک شعله یخ بسته از آتش عشق است بی خواب چشمان توام زیبا بی تاب عطر ناب گیسویت با قصه ای دیگر خوابم نخواد

زیبای من تمام راهای رسیدن را به تو خراب کردم حق با تو بود از اول اشتباهی انتخاب کردم بیچاره من که روی تو حساب کردم ... در آتش عشقت خودم را ذره ذره آب کردم دیوانه ات بودم تورا دیوانه جان خطاب کردم بیچاره من که روی تو حساب کردم بیچاره من که روی تو حساب کردم ... با اینکه بی رحمی یک روز میفهمی عاشق تر از من ا

سکوت سرد خانه و بی تابی شبانه و یک دل پر بهانه و باران و حسرت شکست عاشقانه و حال من دیوانه و بی رحمی زمانه و باران و حسرت نفهمیدی که عشق و جان منی جان که چه گویم جهان منی نفهمیدی که بر دلم چه گذشت تو قرار دل بی قرار منی نفهمیدی که عشق و جان منی جان که چه گویم جهان منی نفهمیدی که بر دلم چه گذشت تو قرار دل بی قرار منی خدا نکند یادت بیارد

ازم انتظار داشت که ترکش کنم میگفت چیزی نپرسم و درکش کنم خودم باعث رنج و دردش شدم میگفت سرده دستم که گرمش کنم میگفت سرده دستم که گرمش کنم عشق مهر پیشانی هر عاشق بی ادعاست عشق عمق دلواپسی و مرهم دلشوره هاست عشق تو حسابت ز همه عالم و آدم جداست من چه کنم از غم دوری از چه بگویم ز صبوری حقم این نیست زدی تیشه به قلب و ریشه ام بر دل

حوای سر به راه من روی زمین خدای من کسی شبیه ما نمیشه دوزخ به چشمت آمد و زمان ما سر آمد و اینجا بهشت ما نمیشه چیکارت کنم رفتی و دیگه هیچ خبر از تو ندارم یه سیبو چیدی و من بی قرار بی قرار بی قرارم چرا دووم بیارم بی تو چرا دووم بیارم نیمه ی گمشده ام کجای این دنیایی سیب ها را هم

روزای اول همه چیم باب سلیقه ی تو بود انقد عزیز بودی برام که همه چیم شکل تو بود من تو خیابون رفتنام زیر بارون رفتنام از کوره در رفتنام واسه تو بود من من اون همه گل گرفتنام از عشق تو گر گرفتنام همه ی اون دیوونه بازیام واسه تو بود من بعد از تو از زندگی خسته شدم مث تو برعکس خودم رد میشم از روی دلم ... من بعد از تو از زندگی خسته شدم مث تو برعکس خودم

گذشته ها گذشته همین الانو عشقه نباش به فکر فردا که دست سرنوشته قصه زندگی رو خود خدا نوشته کوتاهه عمر آدم میگذره رفته رفته فقط دو روزه دنیا یک روزشم گذشته دقیقه های رفته هیچ موقع برنگشته بخند همیشه خوش باش بی عذر و بی بهونه بذار تموم دنیا بهت بگن دیوونه از آدما فقط ی

تو که میدونستی این دل بی قراره عاشق تو شد این دلم آروم نداره به هوای دیدن تو این دل میره نکنه نیای بدجوری این دل گیره آخ به هوای دیدن تو این دل میره نکنه نیای بدجوری این دل گیره تویی سروم و یارم تموم انتظارم از وقتی که دیدمت چرا آروم ندارم یارم ای یار یار دل مارو برده دلدار ای داد و بی داد از یار شده شیرین زبونم افتاده به جونم یارم ای یار یار دل مارو برده دلدار ای داد و بی داد از یار

خوشا آن دم که مرا باده نابی بدیو خوشا آدم که مرا درد شرابی بدیو خوشا آنجا که لبالب شوم از بوی تو خواب خنک آنجا بنشینم لب آن رود شراب خوشا آن دم که مرا باده نابی بدیو خوشا آدم که مرا درد شرابی بدیو خوشا آنجا که لبالب شوم از بوی تو خواب خنک آنجا بنشینم لب آن رود شراب نوش کن مرا مرا مرا فراموش کن

ای بی خبر از حال بیمارم رفتی و خود را به که بسپارم باور نکردی حرف قلبم را آرام جانم دوستت دارم دوستت دارم ... دردت به قلب و روح و جانم زد عشقت فقط زخم زبانم زد جانم تو بودی زندگی بو برد آخر تو را برد و به جانم زد جانم تو بودی زندگی بو برد آخر تو را برد و به جانم زد آخر تو را برد و به

اونقد قشنگه چشمات جلو راهمو سد کرد مگه میشه یه آدم با چشماش بگه برگرد من میخوام دورت بگردم خب این آدما نمیذارن خیلی روزای قشنگ این آدما به ما بدهکارن من میخوام عکس من و تو بشه تیتر عشق این روزا هر کسی ما رو میبینه عاشقی کنه تو این اوضاع

نزدیکترین آدم قلبم از دور سلام لب تر کنی و مرا بخوانی من آنجام تمام هرجا که کسی شاخه گلی داد به یار مرا یاد بیار هرجا که دلی بهر دلی مانده دچار مرا یاد بیار ای دورترین ناجی قلبم سلامت کردم ای میوه ممنوعه من انتخابت کردم هر لحظه که از خواب پریدم صدایت کردم

زیادی عاشق بودم اشتبام همین بود گرفتارت بودم به صلاحت بودم حتی بیشتر از مادرت نگرانت بودم یادش بخیر کس و کارت بودم تکیه کلامام همه تکیه کلامت بودن همش مراقبت بودم حتی بیشتر از خودت کافی بود یه زنگ بزنی دو دقیقه بعد کنارت بودم چقد میگفتم این یکی با بقیه فرق داره نمیدونستم تو سینش یه جای دل یه سنگ داره آره خب جای من نیستی ببینی چقدر درد داره

خودتو ازم نگیر تا ابد بمون نمیر منو دست کم نگیر من به جات میمیرم من به جات میمیرم ... آخه جون و تنمی خون توی رگمی دال دوست داشتنمی من به جات میمیرم من به جات میمیرم ... رفتنت درد منه دردمو خراب کن اولش اینه خودت تهشو حساب کن کشت خودش رو این من خودسر بهونه گیر بیا آرومم کن و خودتو ازم نگیر خودتو ازم نگیر ...