آکوردهای حامد زمانی

بخت باز آید از آن در که یکی چون تو در آید روی زیبای تو دیدن درِ دولت بگشاید صبر بسیار بباید پدرِ پیرِ فلک را تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید این ظرافت که تو داری همه دل ها بفریبی این لطافت که تو داری همه غم ها بزداید

این اخرین قدم برای دیدنت این اخرین پله واسه رسیدنت این اخرین نفس کشیدنم برای تو این اخرین تورو ندیدنم برای تو برای اخرین نفس بخون ترانه ای که باید از تو بگذرم به هر بهانه ای که میشه از تو رد شد و نظر به جاده کرد که میشه این غمارو از دلم پیاده کرد بیا و پر بکش پریدنت مقدسه همین یه بار دیدنم برای من بسه بگو که باید از تو رد شدو دلو ندید باید برید و پر زد و به اسمون رسید

آغار ما تویی و سرانجام ما تویی بی تو مسیر عشق به آخر نمی رسد بر سردر سرای محبت نوشته اند با سر کسی به محضر دلبر نمی رسد در راه جابر این همه عمار و میثم است در راه جابر این همه عمار و میثم است باز این چه شورش است که در خلق عالم است باز این چه شورش است که در خلق عالم است سالار هر مبارزه بی ادعا حسین

سر زده بر کوی دلم سوی دلم نازنین یار و نگارم آرام جانم آرام جانم ولوله در ولوله شد یک دله شد با دل بی کس و کارم تا دل ستانم تا دل ستانم میروم منزل به منزل رو به سویش میروم منزل به منزل رو به سویش تا ببینم بار دیگر ماه رویش تا ببینم بار دیگر ماه رویش مکتب و دفتر و منصب و لشکر در بر دلبر باید رها کرد باید از این تن دل ببرید و جامه درید و شوری به پا کرد